به نام خدا

در جمعه بازار دنیا تمام هستی ام را به حراج گذاشته ام، امید که گذری بر من مسکین نمایی

خدایی که ستار العیوبی کاش عیوبیم بپوشانی که او هم نظری بر من معیوب کند.

شرمنده ام از روی تو ، تو بر من مشتاق  بودی و من از خود هم غافل

چشم ناپاک مرا چه به دیدن روی پاک تو؛ چه انتظار از خورشید روی تو جز پاک کردن من ناپاک

منم اسیر نفس ، یا فارس الحجاز نجاتم ده

عمری خود را در حسرت دیدار تو می دانستم ؛ اما دریغ از قدمی که سوی تو بردارم

عرقم نه از خستگی راه است که از شرمندگی حضور است

می دانیم که منتظرتر از ما تویی ، شرمنده ایم ، شرمنده

یابن الحسن شرمنده ام شرمنده ، چیزی ندارت برایت این بنده

اسیرت کرده ایم ، اسیر زندان غیبت؛ آنگاه فریاد می داریم که کجایی

خوش آنروز که چشم باز کنم و روی تو بینم