به نام خدا

سینا محقق: حوالی سال 1295 میلادی بود. بیش از نه جنگ صلیبی توسط مسیحیان و یهودیان دنیاگرا علیه مسلمانان سامان داده شده بود. صلیبیون نتوانسته بودند به اهداف اصلی خود برسند. آنها تصمیم داشتند که با حمله از طریق زمین و دریا مسلمین را تضعیف کنند و جلوی گسترش روزافزون اسلام را بگیرند. شام و مدیترانه راه های اصلی حملات صلیبیون علیه جهان اسلام بود. هدف اصلی، فتح فلسطین و تضعیف هر چه بیشتر مسلمین بود تا بدین وسیله راه تخریب کعبه و قلب جهان اسلام و تصرف آن باز شود. آنها به خیال حکومت جهانی و پول و سرزمین بیشتر بودند و دین مسیح و یهود، ملعبه دنیاخواهی آنان بود.(1)

اما بهانه آنها حکومت آخرالزمانی مسیح(ماشی‏یح) بود. بهانه ثروت‏مندان مسیحی صلیبی، مقدمه سازی برای ظهور مسیح بن مریم(ع) بود. یهودیان سرمایه دار نیز، با ادعای مقدمه سازی برای ظهور مسیح بن داوود، پادشاه آخرین دورانِ یهود، برای حکومت جهانی داوودی بودند. آنها، از مذهب سوء استفاده می کردند. مسیحیت تحریف شده بود. یهودیت نیز تحریف شده بود. اساطیر پاگانیستی(بت پرستی رومی) و دو خداگرایی و سه خدا گرایی گنوسیان و اهالی خاورمیانه و جادوگرایی و شیطان گرایی مصر باستان و بت پرستی و چندگانه پرستی در این دو دین الهی، نفوذ کرده بود و آنها را به انحراف کشانده بود.

دیگر کارایی الهی این دو آئین، از بین رفته بود و اسلام برای هدایت همه افراد بشر آمده بود. بسیاری از یهودیان و مسیحیان زاهد و عاقل، لباس مطهر اسلام را بر قامت اندیشه خود پوشانده بودند و با افتخار در صف آهنین مسلمین بودند. اما سرمایه سالاران یهودی ومسیحی و دنیاطلبان بودایی مغول دست در دست هم، جهان اسلام را محاصره کرده بودند. طبق اسناد تاریخی، مغولان که به آئین بودیسم تبتی درآمده بودند، در طول جنگ های صلیبی، به اتحاد راهبردی با صلیبیون اروپائی، رسیده بودند و با فرستادن نمایندگان ویژه به دربارهای اروپائی، بنا داشتند در نقشه انهدام بناهای اصلی اسلامی در فلسطین و شبه جزیره عربستان جامه عمل بپوشند.(2)

مغولان از سمت شرقِ جهان اسلام، حمله کردند و صلیبیون حملات خود از سمت شام و مدیترانه را شدت بخشیدند. اما مسلمانان جهادی و شهادت طلب، با یاد پیامبر عزتمندشان در برابر حملات تخریبی صلیبیون و مغول ها مقاومت جانانه ای کردند و کعبه و بیت المقدس را از شر دشمنان توحید و شرافت در امان داشتند، گرچه ضربات جبران ناپذیری به شهرهای شمال و شرق و غرب جهان اسلام وارد شد.

صلیبیون شکست خوردند و مغولان در تفکر اسلامی-شیعی هضم شدند و حکومت های مغول ایران و هند، به ترویج تشیع واسلام روی آوردند؛ اما صلیبیون به فکر انتقام بودند. صلیبیون در این اندیشه بودند که مکتب جدید سیاسی-مذهبی با استفاده از مشترکات مسیحیت و یهودیت به وجود آورند تا بتوانند انسجامی دیگرباره و متشکل به اروپائیان بدهند و آنها را با انگیزه های دین های تحریف شده شان، به نبردی دوباره علیه مسلمین وادارند. اندیشه تاسیس تصوف یهودی(کابالا/ قباله) از اینجا، در ذهن ثروت سالاران صلیبی به وجود آمد. اواخر جنگ های صلیبی، حوالی سال 1285م . کتاب زوهر(Ha- Zohar) نوشته شد و نقش مهمی در انسجام دنیاگروان و صلیبیون پیدا کرد.

در این اندیشه جدیدالتاسیس، بارقه هایی از حقانیت آئین موسوی و عیسوی نیز اشراب شده بود تا توده های مسیحی و یهودی را به خود جذب کند و توان اقناعی بیشتری پیدا کند. این مکتب جدید، التقاطی از مهرپرستی(میترائیسم) و پاگانیسم و هلنیسم(یونان زدگی) و گنوسیسم(ثنویت) و جادوگری و علوم غریبه و خرافات و نفسانیات دنیاگروانه اروپائیان صلیبی بود. کم کم کابالیسم مسیحی نیز تاسیس شد و توده های مسیحی را نیز به خدمت اغراض مادی صلیبیون درآورد. مخالفت های جدی متدینین با این التقاط آشکار جدید، باعث شد که فرقه‏های شوالیه‏ای مخفی ایجاد شوند و اندیشه کابالایی را در اروپا بسط دهند.(3) خداشناسی مشرکانه و وفور استفاده از نمادهای شیطانی و جادویی و وثنی، گواه این ادعاست.

کابالیسم تاثیر شگرفی در ایجاد رنسانس نیز داشت که متاسفانه تا کنون در علوم انسانی مورد کاوش جدی قرار نگرفته است، شاید بدین دلیل که پیوند علم و دانشگاه و قدرت در غرب معاصر با زرسالاری دیکتاتور مآبانه مجالی به این بررسی های دقیق نداده است و پروپاگاند و تبیلغات ظاهراَ علمی، به جعل علوم دامن زده است و علم را در اختیار قدرت مندان، جهت داده است. بی شک، چنین است.

شاید بتوان مهم ترین اندیشه های کابالیست ها را تسخیر سرزمین موعود موهوم یهود و تشکیل حکومت آخرالزمانی داوودی در آن و مقدمه سازی دولت جهانی یهود دانست. از همان سال ها، برنامه تخریب بیت المقدس و ساخت هیکل(معبد) سلیمان در این شهر مد نظر بوده است. چه غافلند، نادانانی که می پندارند مشکل صلیبیون معاصر با دولت جمهوری اسلامی بر سر قدس، دعوای جدید است! این نبرد نور و ظلمت ریشه در تاریخ هزار ساله قدرت طلبی صهیون صفتان تاریخی و ماده گرایان مخفی کابالیست و آبای دنیاپرستشان دارد. بی دلیل نیست که رهبر حکیم انقلاب، همیشه بر تاریخ خوانی و تحلیل تاریخی داشتن تاکید می کنند تا فرزندان خویش را از خطر شبهات صهیونی مصون دارند. ای کاش نسل جدید ما بیشتر به تاریخ اسلام وغرب اهمیت می داد.

قرن 16 و17 و تاسیس بریتانیا و سپس غصب آمریکا و کشتار بزرگ سرخ پوستان و سیاه پوستان توسط همان صلیبیون دنیاطلب، اوجی بود بر اندیشه تاسیس دولتی آخرالزمانی در سرزمین شیر وعسل موهوم کتاب محرف یهودیان ومسیحیان. تاسیس مکاتب وهابیت و بهائیت و قادیانیه(احمدیه) حوالی 150 سال پیش در خاورمیانه بزرگ در راستای تفرقه افکنی بین مسلمین و زمینه سازی برای تاسیس اسرائیل بزرگ ارزیابی می شود.(4)

با تاکید قرآن کریم بر دشمن شناسی و یهودپژوهی، علمای بلاد مسلمین در طی قرون، متفطن بودند و از نفوذ بنی یهودا در خاورمیانه اسلامی جلوگیری می کردند تا اینکه با تاسیس فراماسونری و روشنفکری بیمار در میان مسلمین از حدود دویست و اندی سال پیش، برخی مسلمین به پستوی غفلت خزیدند و مشغول مدرنیته و ورزش غافلانه مدرن(5) و علوم پوزیتویستی(ماده گرایی افراطی) و رسانه های صهیونی شدند. تا اینکه پس از فروپاشی هندوستان اسلامی و توطئه عظیم جنگ جهانی اول و انهدام امپراطوری اسلامی عثمانی(6) و تسلط دیکتاتوری روشنفکری و بهائیت پهلوی بر ایران، زمینه های جدی تاسیس دولت صهیونیستی ایجاد شد.(7)

پس از جنگ مخرب دوم که برآورد مدرنیته بود و با هدف انهدام تمام قدرت های مخالف سران یهود و مسیحیت دنیاطلب بود، دولت صهیونیستی تاسیس شد و اندیشه تخریب جدی بیت المقدس روح تازه ای گرفت. اسطوره‏های بنیانگذار دولت اسرائیل همچون مظلومیت تاریخی یهود، سرزمین بدن مردم برای مردم بدون سرزمین، قوم برگزیده یهود، اسرائیل بزرگ به پایتختی بیت المقدس(اورشلیم)، سرزمین موعود، هولوکاست، نجات بخشی تمدن اومانیستی و دموکراسی لیبرال، بارها وبارها در رسانه های صهیونیستی شنیده شد و صدها و هزاران رمان وفیلم در این باره ساختند و مقدمات تخریب بیت المقدس و بنای اورشلیم جدید را در اذهان غافلان بنیان نهادند.(8)

بارها گروه‏های افراطی یهودی و مسیحی صهیونیست، اقدام به آتش سوزی قدس شریف و اطراف آن کردند تا اینکه اکنون نیز با گسترش غفلت مسلمین، باز هم گرگ های وحشی صهیون، اندیشه شیطانی خویش را در بوق و کرنا کرده اند که تا چند روز دیگر، روز موعود فرا خواهد رسید و بنای معبد موهوم سلیمان آغاز خواهد شد. در سال های اخیر چندین کانال بزرگ و کوچک در ذیل دیوارها و حیاط بیت المقدس شریف حفر کرده اند و کتابخانه و ستون های معبد موهوم خویش را در سایه غفلت مسلمین برافراشته اند و اکنون تصمیمشان بر خرابی مسجد الاقصی جدی تر شده است.

آنان با تاکید بر پیش گویی های خاخام های دنیاپرست و پیشگویان اساطیری و روش‏های غیرعلمی و خرافی و متوهمانه خویش، می خواهند در تبلیغاتشان چنین جا بیندازند که اکنون روز موعود فرارسیده و باید این مسجد تخریب شود. تعطیلی رسانه ای مضر ابتدای سال نو شمسی در ایران و غفلت نسبی ایرانیان در این ایام، فرصت مغتنمی برای صهیونیان مکّار است تا لااقل بخشی از نقشه خود را عملی کنند و متاسفانه چنین شد. تاسیس کنیسه جدیدی در چند ده متری مسجدالاقصای مسلمین با نام حوریا (الخراب) و گسترش حفاری های زیرزمینی در ذیل دیوارهای بیت المقدس، راه را برای آنان هموار کرده است و متاسفانه رسانه ها و مردم ما که در ایام استراحت زائد به سر می برند، به هوش نیستند.

اما تنها نکته ای که می تواند این انسان نمایان بدتر از کفتار را از تصمیمشان بر هدم خانه خدا باز دارد، هوشیاری مسلمین و وحدت کلمه آنان است. باید کوشید که با برگزاری راهپیمایی های متعدد در اقصای عالم اسلام خصوصا در بلاد شیعه، جلوی تصمیم صهیونیان ایستاد و آنان را درسی آموخت که تا سال‏ها فراموش نکنند. به نظر می‏رسد راهکارهای ذیل، می تواند تا مدتی آنان را از این تصمیم منصرف کند:

1-اتحاد رسانه ای فرزندان انقلاب و آزادگی در سرتاسر عالم و بیدار کردن مسلمین از این خواب غفلت.

2-پیام های بزرگان و منتفذین و گروه های اسلامی و ملی و دانشجویی بر حمایت از بیت المقدس شریف و مردم مظلوم غزه و کرانه باختری (بسی مایه تاسف است که جوانان مجاهد مصر و اردن و ترکیه و فلسطین وسوریه، در همین چند روز اخیر، چندین تظاهرات در حمایت از قدس شریف در این روزها به پا داشته اند و جوانان ایرانی، در تعطیلات و غفلتِ تعویض سال هستیم! بدون تعارف برای ایرانی با شرف، زشت است.)

3-سعی در کمک رسانی موثر به گروه‏های مقاومت و تشویق روحیه آنها برای اتداوم مبارزه و حفظ بیت المقدس.

4-تحرک جدی تر دولت و مقامات مجلس برای ایجاد زنجیره دولتی-مردمی در حمایت از قدس.

5-تلاش جدی رسانه ملی در این روزها که حال و هوای عید در حال کم رنگ‏تر شدن است.

6-برگزاری راهپیمایی‏های خودجوش مردمی در سراسر ایران و جهان اسلام با کمک هسته‏های مقاومت.

7-اعلام جمعه همین هفته توسط شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی به عنوان روز خروش بر ضدصهیونیان و برگزاری راهپیمایی همگانی در سراسر کشور و بازتاب خوب آن در رسانه های بین المللی.

8-تهدیدهای جدی و برنامه ریزی جدی مانورهای نظامی و اعلام آن برای انداختن رعب ترس در دل دشمن خبیثی که زبانی جز زور نمی فهمد.

9-یادآوری واقعیت تاریخی اضمحلال شرک و کفر در برابر ایمان اسلامی و جهاد.

10- فشار بر حامیان منطقه ای صهیونیسم و وهابیت و بهائیت و فراماسونری و روشنفکری بیمار، که همواره بازوی صهیونیسم بوده است.

11- برجسته سازی اندیشمندان ضد صهیونیسم و تجدیدنظر طلبان تاریخی که در غرب مدعی آزادی زیر فشارهای تبعید و زندان و جریمه هستند.

12- تقویت ارتباط با اندیشمندان الهیات آزادی بخش و مسیحیان و یهودیان ضد صهیونیست با حفظ مباحث امنیتی و احتیاط. تقویت بنیه های مالی وسیاسی و اقتصادی و روانی هسته های مقاومت در سراسر جهان.

13-یافتن ریشه های جنایات تاریخی واقتصادی وسیاسی واجتماعی صهیونیسم و افشای آنها. همچنین کشف وافشای شیوه های غفلت پراکنی صهیونیسم و یافتن راهکارهای جدی در مواجهه با آنها. مثلا برجسته سازی جنایات تمدن اومانیستی غرب در جنگ های آمریکا با ملل مختلف، فجایع غصب آمریکا و کشتار وسیع سرخ پوستان وسیاه پوستان و کودتاهای آمریکایی بر ضد ملل مختلف و ایرانیان در اقصای عالم.

14-تداوم جدی بحث مهندسی فرهنگی و مدیریت شبکه تحقیقات و تولید علم، برای رهایی از شر سکولاریسم ودئیسم و علم فراماسون زده و یهودزده و دنیاگرا و پوزیتویستی، در تمام رشته های انسانی وطبیعی وفنی با تاکید بر مباحث تاریخ و فلسفه علم با تکیه بر میراث غنی قرآن و فلسفه و عرفان و تاریخ تمدن اسلامی. ایجاد هسته های مطالعاتی جدی در مباحث علم شناسی و دشمن پژوهی.

15- برگزاری کنفرانس ها و همایش هایی در رسوایی تمدن جنایتکار غربی و صهیونی معاصر، برای رسیدن به برنامه ریزی دقیق استراتژیک، برای طرح های جدی و عملی آتی وشیوه عملیاتی کردن موثر آنها.

پی نوشت:

1-ر.ک: نگاهی نوبه جنگ های صلیبی، عبدالحسین بینش، قم، پژوهشکده تحقیات اسلامی، نشر زمزم هدایت، چاپ اول،1386. همچنین روزهای سنوشت ساز در جنگهای صلیبی، بسام العسلی، ترجمه عبدالحسین بینش، پژوهشکده تحقیات اسلامی، نشر زمزم هدایت، چاپ اول، 1386 .
2-شهبازی، عبدالله، زرسالاران یهودی وپارسی، استعمار بریتانیا وایران، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی، چاپ اول، 1377، ج1، صص 258-296. همچنین: نگاهی نوبه جنگ های صلیبی، عبدالحسین بینش، قم، پژوهشکده تحقیات اسلامی، نشر زمزم هدایت، چاپ اول،1386، ص92.
3-فراماسونری جهانی، هارون یحیی(عدنان اکتار)، ترجمه دکتر سید داوود میر ترابی، نشر المعی، چاپ اول، بهار 1385. همچنین شوالیه های معبد، نصیر صاحب خلق، نشر هلال و موسسه موعود.
4-ر.ک: عبدالظاهر، حسن عیسی، القادیانیه نشاتها و تطوراتها، کویت، دارالقلم للنشر والتوزیع، محرم 1400ه.ق و همچنین: قزوینی، سید محمد حسن، فرقه وهابی و پاسخ به شبهات آنها، ترجمه وتدوین علی دوانی، تهران، نشر رهنمون، چاپ اول، 1382.
5-ر.ک: ورزش در غرب، اسماعیل شفیعی سروستانی، نشر هلال و موعود.
6-براندازی صهیونیستی در امپراطوری عثمانی)، محسن فرسایی، نشر هلال،موسسه فرهنگی موعود عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف). چاپ اول، 1388، تهران.
7-ر.ک: ماجراهای فلسطین واسرائیل، مجید صفاتاج، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، تهران. همچنین: یهود وصهیونیسم، تحلیل عناصر قومی تاریخی ودینی یک فاجعه، احمد کریمیان، نشر بوستان کتاب، قم. همچنین: زعیتر، اکرم، سرگذشت فلسطین، ترجمه علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، چاپ چهارم، 1376ه.ش. همچنین: پژوهه صهیونیت، کتاب دوم، به کوشش محمد احمدی، نشر مرکز مطالعات فلسطین، چاپ اول، 1381.
8-اسطوره های بنیانگذار سیاست اسرائیل، پروفسور روژه گارودی، ترجمه حمید رضا آژیر و حمید رضا شیخی، موسسه فرهنگی انتشاراتی گوهرشاد، چاپ دوم، 1385ه.ش. همچنین اسطوره های صهیونیستی در سینما، محمد حسین فرج نژاد، نشر هلال(موسسه موعود) و مرکز پژوهش های اسلامی صدا وسیما، چاپ اول، 1388، تهران. همچنین: سینما و افسانه سازان هولوکاست، سید ابوالحسن علوی طباطبایی، نشر کیهان. همچنین: صهیونیسم و نقد تاریخ نگاری معاصر غرب، محمد امیر شیخ نوری، نشر پژوهش گاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ اول، 1388.

به نام خدا

عبدالملک (بن مروان) مردم شام را از حج بازداشت و آن بدان جهت بود که هر گاه به حج می رفتند ، ابن زبیر آنان را به بیعت می گرفت و عبدالملک که چنان دید ایشان را از رفتن به مکه منع کرد، پس مردم به فریاد آمدند و گفتند: ما را از حج خانه حرام خدا که بر ما واجبی است خدایی، باز می داری؟ به آنان گفت: این پسر شهاب زهری است که برای شما نقل حدیث می کند که پیامبر خدا گفته است: لا تشد الرجال الا الی ثلاثه مساجد: المسجد الحرام و مسجدی و مسجد بیت المقدس. «بار سفر بسته نمی شود مگر به سه مسجد: مسجد الحرام، مسجد من و مسجد بیت المقدس». [و آن] برای شما بجای مسجد الحرام است. و این سنگی [که] بر حسب روایت ، پیامبر خدا چون حواست به آسمان بالا رود، پای خویش بر ان نهاد، برای شما به جای کعبه است. پس بر آن صخره قبه ای بنا نهاد و پرده های دیبا بر آن آویخت و خدمتگذارانی بر آن گماشت و مردم را گرفت تا چنانکه پیرامون کعبه طواف می کنند پیرامون آن طواف کنند، و در دوران بنی امیه این رسم بر قرار بود.

منبع: تاریخ یعقوبی- صفحه 204