به نام خدا

نامه امام به زیاد بن ابیه:

خدای را سوگند، سوگندی موکد و راست که اگر به من گزارش رسد که در ثروت عمومی مسلمانان از تو خیانتی سرزده باشد، چنان برخورد سختی از من ببینی که کم ارج و گرانبار منزوی شوی و از متن جریانهای اساسی جامعه بیرون افتی. والسلام (نهج البلاغه- نامه 20)

اقتصاد را پایدار و اسراف را واگذار و هم امروز، فردا را به یاد آر. از این مال در حد نیاز نگهدار و بیش از آن را برای روز نیازت پیش بفرست. آیا در حالی که به پیشگاه خدا، در عمل از متکبرانیف پاداش متواضعان را از او چشم داری و در حالی که خودف در نزا و نعمت غوطه وری واز قشرهای کم توان وبیوه زنان دریغشان میداری، مزد انفاق کنندگان را از خدایت انتظار داری؟ واقعیت جز این نباشد که انسان فراخور آنچه از پیش فرستاده است مزد می یابد و بر همان فرود می آید. (نهج البلاغه- نامه 21)

نامه امام علی 0ع) به اشعث بن قیس:

بی گمان کاری که به تو سپرده شده است نه لقمه ای چرب بلکه بار امانتی برگردن توست و در پاسداری از آن باید سرور خویش را پاسخگو باشی. تو را نرسد که درباره ملت خودسرانه تصمیمی بگیری، یا بدون در دست داشتن سندی اطمینان بخش، به کار خطیری اقدام کنی. بخشی از مال خدای عزوجل را در اختیار داری که خزانه دار آنی تا به منش بسپاری. در این صورت، بسا که من نیز برایت زمامدار بدی نباشم. (نهج البلاغه- نامه 5)

حضرت در این سه نامه بر پاسداری از بیت المال بسیار تأکید می کند. چیزی که مسئولین دولتی باید به شدت نسبت به آن پایبند باشند. اینمطالب خود بدون توضیحی بیان کننده وظایف دولتمردان است.

به نام خدا

سیره و  روش حکومتداری و زمامداری حضرت مهدی(عج) کامل منطبق بر شیوه و سنت حضرت رسول (ص) و حضرت امیرالمومنین علی(ع) می باشد. بنابراین برای شناخت حکومت مهدوی می توان به حکومت محمدی(ص) و علوی (ع) نگاه کرد تا اصول این حکومت را شناخت. از اصول این حکومت عدالت است. عدالت در زمامداری پیامبر(ص) و حضرت علی(ع) پاهی و اساس بوده اند و مابقی مسائل تحت الشعاع اسنموضوع قرار می گرفت.  در اینجا بخشهایی از خطبه ها و نامه های نهج البلاغه در مورد شیوه های درست حکومت و کشورداری را می آوریم ، به امید اینکه در انتخاباتی که پیش رو داریم بتواند راه گشای ما در انتخاب درست و صحیح باشد.

« در نظام خدایی همگان در راحت و گشاشیند و هریک را بر زمامدار حقی باشد برابر آنچه وضع اوراسامان دهد و زمامدار مسلمانان نمیتواند اززیر بار این وظیفه ای که دراین خصوص خداوند بر دوش او نهاده است به شایستگی بیرون آید، جز با تلاش، کمک گرفتن از خدا و آماده کردن خود بر پایبندی به حق و صبر در تمامی موارد، سبک یا سنگین. » (نهج البلاغه نامه 53)

حضرت در این جمله تنها راه موفقیت را استمداد از خداوند و تلاش و کوشش خستگی ناپذیر و صبر در برابر تمام ناملایمات می داند. اگر با کوچکترین تشر دشمن ، بخواهیم کوتاه بیاییم دیگر کشوری برای اداره باقی نمی ماند. رئیس جمهور باید در برابر دشمنان خارجی و بیگانگان و نیز زیاده خواهان داخلی و به قوای جبهه خودی بایستد و از مال مسلمین حفاظت کند.

«شما بندگان خدا هستید و مال، مال خداست که به طور برابر در میان شما تقسیم خواهد شد.» این جمله را حضرت در میان بیعت کنندگانش گفت. کسانی که با رسیدن به قدرت بیت المال را ارث خود می پندارند به سختی در راهی غیر از راه علوی قدم می زنند، حتی اگر مدعی پیروی از آن حضرت باشند. کسانی که از رسیدگی دولت به مناطق دوردست به بهانه های مختلف عیبجویی می کنند، خود را در برابر این سخن قرار داده اند.

« ای مردم همانان من یکی از افراد شما هستم،. آنچه به سود شما باشد، به سود من است و آنچه بر زیان سما باشد، بر زیان من خواهد بود. »

متاسفانه در برخی دوره های ریاست جمهوری در کشورمان برخی دولتمردان سود و منافع خود را از ملت جدا کردند. این بر طبق این سخن از امام (ع) برخلاف شیوه و روش اوست.