به نام خدا

شناخت امام زمان یکی از بزرگترین وظایف مسلمانان نامیده شده است، بطوریکه عدم آن با زندگی جاهلیت برابر دانسته شده است. در مورد تمام ائمه یکی از راهها ی شناخت نص که همان معرفی مستقیم و صریح  توسط امام قبلی بود. اما در مورد امام زمان حضرت حجت بن الحسن (ارواحنا لتراب مقدمه الفدا)این امر میسر نیست. از اینرو در احادیث فراوانی از زمان پیامبر(ص) تا امام حسن عسکری(ع) از صفات ظاهری ایشان یاد شده است. و این می تواند راهی برای شناخت و تمیز ایشان از مدعیان دروغین باشد. خلاصه ای از اهمیت شناخت ظاهری امام شامی موارد ذیل است:

1-    راهی روشن برای عموم مردم است تا امام زمان خود را بشناسند.

2-    وقتی استدلال های عقلی و نقلی به جایی نرسد فصل الخطاب قاطع است.

3-    دلیلی واشح برای رسوا کردن مدعیان دروغین مهدویت است.

4-    برهانی آشکار بر اثبات مهدویت شخصی و رد مهدویت نوعی ( در هر زمانی یک مهدی است) می باشد.

5-    مدرکی محکم بر اثبات مهدویت عینی و رد مهدویت معنوی (مهدی ساخته ی ذهنی در اثر فشارهای جامعه) است.

6-    روشی موثر برای محسوس کردن وجود امام و ایجاد تعلق خاطر برای عاشقان آن حضرت است.

از اینرو بنا دارم به بحث در این زمینه بپردازم. البته بخش عمده مطالب را از مقاله ای با عنوان جمال یار نوشته ی آقای جواد جعفری منتشر شده در مجله ی انتظار /سال دوم/شماره پنجم/پاییز1381 می آورم. امیدوارم مورد استفاده دوستداران و یاوران حضرتش قرار گیرد.