بررسى رویدادهاى شش ماهه دوم آخرین سال غیبت حضرت مهدى (ع
در این سلسله مطالب سعی دارم رویدادهای آخرین سال ظهور را بررسی کنم. البته ممکن است در ارائه مطالب از منابع مکتوب و الکترونی گوناگونی استفاده شود که به حتم منابع ذکر خواهند شد تا رعایت امانت داری هم شود.

انواع ظهور
همانگونه که غیبت حضرت ولى عصر(ع) به دو بخش صغرى و کبرى تقسیم شده است در مورد ظهور حضرتش هم ظهور اصغر و ظهور اکبر (فجر مقدس) را مى‏توان دید.
براى واضح‏تر شدن این مطلب باید گفت:
غیبت صغرى آن زمانى مطرح شد که شیعیان پس از مدت‏ها ارتباط مستقیم و از نزدیک با امام زمان خویش(ع) هنوز چندان آمادگى فهم و قبول بحث غیبت و ندیدن ایشان را نداشتند؛ چرا که نمى‏دانستند بدون حضور امام چگونه مى‏توان از سویى با یکدیگر همراه و همگام و متحد بود و از سوى دیگر احکام شرعى و مسایل دینى را استنباط و استخراج کرد. علاوه بر ده‏ها مطلب دیگرى که آنها را به سوى امامشان متوجه مى‏کرد و باید در عصر غیبت خود بر عهده مى‏گرفتند.
هر چند در عصر غیبت صغرى این طور نبود که هر کس بتواند به خدمت حضرت مهدى (ع) برسد لیکن با وجود چهار نایب حضرت، ارتباط شیعیان همچنان با امام خویش برقرار بود، تا مبادا به خاطر این تغییر وضعیتِ ناگهانى دچار حیرت و سردرگمى شوند. در طول این مدت که حدود 70 سال طول کشید تا حدى موضوع غیبت براى شیعیان جا افتاد و از لحاظ ذهنى و فکرى براى حضور در عصر غیبت کبرى آماده شدند.
همانند این جریان را در آن سوى قضیه هم خواهیم داشت؛ یعنى همانطور که عصر غیبت به دو بخش صغرى و کبرى تقسیم شد تا مردم با مفهوم غیبت علاوه بر آشنایى، انس بگیرند، در مورد ظهور هم چنین مطلبى صادق است و عصر ظهور به دو بخش اصغر و اکبر (فجر مقدس) تقسیم مى‏گردد. در عصر ظهور اصغر هر چند مردم توفیق زیارت حضرتش را پیدا نمى‏کنند لیکن حوادثى را مشاهده مى‏کنند که مقدمات ظهور اکبر به شمار مى‏آیند و مردم را براى زندگى در آن زمان آماده مى‏کنند.
این تقسیم‏بندى را مى‏توان از برخى روایات برداشت کرد. مثلاً در برخى احادیث حضرت را به خورشید فروزان تشبیه نموده‏اند. به خوبى مى‏دانیم که پیش از غروب خورشید اشعه‏ هاى آفتاب تا مدت معینى مى‏ماند و پس از آن سیاهى شب بر آسمان سایه مى‏افکند و طلوع خورشید هم سریعاً واقع نمى‏شود بلکه پس از آنکه زمان اذان صبح شد به مرور هوا روشن شده و در پى آن شعاع‏هاى نورانى خورشید در آسمان پدیدار مى‏شود.حضرت مهدى(ع) هم که خورشید تابان آسمان امامتند، خواهى‏نخواهى، پیش از آنکه وجود مقدسشان بخواهد بر همگان ظاهر و آشکار گردد، باید ظهور اصغرى داشته باشند که زمینه ساز آن ظهور اکبر گردد.
البته نباید توقع داشت که شرایط غیبت صغرى با ظهور اصغر یکسان باشد. همانطور که آنچه از خورشید پیش از غروب و پس از طلوعش مى‏بینیم یکسان نیست.
برخى از مسائلى که شاید در عصر ظهور اصغر دیده شوند از این قرار است:

1. بالا رفتن سطح فهم عمومى و پیشرفت دانش و فناورى
در این عصر پیشرفت‏هاى علمى عظیم و اکتشافات محیر العقولى از بشریت دیده مى‏شود که پیش از آن سابقه نداشته است. همان انسانى که تا دو قرن قبل بر چهارپایان سوار مى‏شد و به این سوى و آن سو مى‏رفت این روزها از اتومبیل و هواپیما استفاده مى‏کند و تلفن، تلویزیون، رادیو، کامپیوتر و... جزئى از زندگى روزمره‏اش شده است. منابع نفتى و معادن فلزات مختلف را استخراج کرده و تا آنجا که بتواند براى استفاده خود به کار مى‏برد. این تحولات به قدرى است که به اندازه کل تحولات علوم و فنون بشرى تا قرن نوزدهم که ابتداى آن است برابرى مى‏کند.
چنین تحوّل علمى و صنعتى را مقدمه ظهور حضرت مهدى (ع) برشمردیم؛ چرا که لازم است همه آنها که بناست با حضرتش بیعت کنند، عظمت آن دسته از مواهب و نعماتى را که به آن حضرت عنایت شده درک کنند. اینکه حضرت مثلاً در یک چشم برهم زدن از شرق عالم به غرب مى‏روند یا در زمان ظهور یارانشان در حالى که شب در رختخواب خویش بوده ‏اند صبح در خدمت آن حضرت قرار مى‏گیرند. باید بدانیم که{P مافوق قدرت بشرى است.
بنابر آنچه در میان علما مشهور است معجزات پیامبران و کرامات ائمه (ع) الزاماً بر اساس آن علوم و فنونى بود که در آن عصر زندگى مى‏کردند. پس حضرت مهدى (ع) هم در آن زمان ظاهر مى‏شوند که دانش و تکنولوژى و فنون و تسلیحات به حداکثر رشد خود رسیده باشد و بشر بتواند با ساخت سفینه‏هاى فضایى به‏راحتى بر مریخ گام نهاده و اختراعات مختلف خود را در آنجا مستقر کند.
در آن عصرى که انسان ها تنها با اینترنت و یا دیگر وسایلى که تاکنون اختراع شده ‏اند و یا پس از این اختراع خواهند شد از نقاط دور دست با هم صحبت مى‏کنند معجزه ایشان این خواهد بود که بدون استفاده از هیچ ابزار و وسیله ‏اى سخنش را به گوش تمام ساکنان زمین برساند و همه هم به زبان خود آن را بفهمد.
مسلماً دانشمندان و متفکرانى که از مغزهاى الکترونیکى، وسایل مدرن، ماهواره‏ها و... براى ایجاد ارتباطات صوتى وتصویرى در اقصى نقاط جهان استفاده مى‏کنند، در مقابل این کرامت حضرت - که بدون استفاده از هیچ وسیله ماهواره‏اى، صوت و تصویر خویش را به هر جا که بخواهد منتقل مى‏کند - سرتسلیم فرود مى‏آورند و آن حضرت را غیر از دیگران یافته و اعمالش را خارق ‏العاده مى‏شمارند و با ایمان آوردن آنها دیگران هم حتماً به آن وجود مقدس ایمان خواهند آورد.
در روایات آمده است که حضرت و یارانشان از ابرها براى رفت و آمد خویش استفاده مى‏کنند. طبیعتاً آن دسته مخترعان و سازندگان مقابل چنین وسیله نقلیه ‏اى احساس خوارى مى‏کنند.
مضاف بر اینکه چنین دیدگاه‏ها و اکتشافات علمى به انسان‏ها قدرت درک و فهم کرامات حضرت مهدى (ع) را مى‏دهد که به طور طبیعى هر کس نمى‏تواند چنین اعمالى را انجام دهد. به عبارت دیگر خداوند متعال نظریات علمى این زمان را به آن حد از رشد مى‏رساند که زمینه‏هاى ظهور اکبر (فجر مقدس) فراهم شود.

2. دلبسته شدن مردم به امام عصر (ع) و ازدیاد یاد حضرت
از جمله امورى که این روزها با آن مواجه هستیم (خصوصاً هر چه جلوتر مى‏رویم) این است که بسیارى از مردم را مى‏بینیم که هر قدر با مشکلات بزرگ و بیشترى روبرو مى‏شوند توجهشان به حضرت مهدى (ع) و علائم ظهور ایشان بیشتر مى‏شود. در عین حال که امیدشان بیش از پیش گشته و چشم انتظار حوادثى هستند که در آینده‏اى نزدیک یا دور اتفاق خواهد افتاد.
به همین علت است که کتاب‏ها و نویسندگان بیشترى را در این زمان مشاهده مى‏کنیم که به این خواسته پاسخ داده و تلاش در خور تقدیرى را براى ترسیم آینده بر طبق احادیث و روایاتى که در دسترس دارند از خویش نشان مى‏دهند. این امر علیرغم آن رویه‏اى است که در قرون اولیه اسلامى دیده مى‏شود که صرفاً به نقل احادیث و سندها پرداخته و در قرن‏هاى بعد هم بحث‏هاى کلامى را به آن مى‏افزودند.
بحمداللّه دراین روزها مى‏بینیم که ده‏ها و صدها کتاب و مقاله در تمام جهان اسلام با سبک و سیاق‏هاى مختلفى ابعاد موضوع را مورد بررسى قرار داده‏اند و این همان چیزى است که مى‏تواند مورد پسند واقع شود. البته قابل ذکر است که این فعالیت‏ها منحصر به شیعه نمى‏شود بلکه دیگر مذاهب و مکاتب هم در این زمینه فعالیت مى‏کنند.
میزان توجه و یاد شیعیان نسبت به حضرت ولى عصر (ع) را مى‏توان با دوره‏هاى گذشته مقایسه نمود که تا مدت‏ها قبل چقدر اقبال مردم به جلسات دعاى ندبه کم بوده است و این روزها در کمتر محله‏اى است که دعاى ندبه خوانده نشود. به علاوه که مجالس بزرگ با نام ایشان و کتاب‏هاى مختلف و جشن‏هاى میلاد حضرت هر کدام به نوعى مردم را متوجه نام و وجود مقدس و مبارک ایشان مى‏گرداند.
آیا انتشار نام و صفات امام زمان (ع) به این شکل و میزان در مدارس و مساجد و خیابان‏ها و جلسات و در میان عموم مردم خود دلیلى بر نزدیکى طلوع خورشید وجودى حضرت بقیةاللّه (ع) نمى‏باشد؟!

3. صحبت‏هاى عمومى در جهان در مورد تشکیل حکومت جهانى واحد (دهکده جهانى)
اگر به تاریخ نظرى بیفکنیم مى‏بینیم که تاریخ تشکیل سازمان ملل متحد پس از جنگ جهانى اول و دوم است.پس از آنکه جهانیان خسارت‏هاى جبران‏ناپذیر آن دو جنگ را به جسم و جان انسان‏ها دیدند، گروهى بر آن شدند که چنین مجموعه‏اى را تشکیل دهند تا هر گاه در میان کشورها و دولت‏ها اختلافاتى پیش آمد رایزنى‏هاى لازم را براى رفع جنگ انجام دهند.
عالمان اسلامى هم براى اولین بار تحت عنوان »رابطة العالم الاسلامى« سالانه یک مرتبه همگى در کنار هم جمع مى‏شوند. مى‏توان دیگر مجامع جهانى موجود را به آن اضافه کرد.
این گونه دیدگاه‏ها و تشکیل چنین سازمان‏هاى بین المللى خود حکایت از آن مى‏کند که جهان نیازمند حکومت واحد جهانى است که بتواند امنیت، آرامش و عدالت را در آن حاکم کند که جز حکومت جهانى حضرت مهدى (ع) هیچ چیز نمى‏تواند پاسخگوى این نیاز عمومى مردم جهان باشد که این مورد دلیلى آشکار بر طلوع آن فجر مقدس در پس دوران ظهور اصغر است. آرى همگان ندا برآورده‏ایم که: اى مهدى صاحب الزمان (ع)! جهان در انتظار حکومت جهانى توست .
لازم است در اینجا این نکته را تذکر دهیم که وقتى از ظهور اصغر صحبت مى‏کنیم قصد ما این نیست که - العیاذ بالله - براى ظهور مقدس حضرت ولى عصر (ع) زمانى تعیین کنیم؛ زیرا این مسئله چیزى است که صرفاً خداوند متعال از آن خبر دارد و در اصل ممکن است آنچه ما در ظاهر مى‏بینیم نقطه آغاز ظهور مقدس ایشان باشد و این احتمال هم وجود دارد که چنین نباشد و خداى ناکرده این شب تار و سیاه غیبت ادامه یابد. تحقق این مسئله کلاً تحت اراده الهى است و خداوند هم »فعال لما یرید«است.
مجتبى السادة
ترجمه: محمود مطهرى نیا

http://www.mouood.org