در این اثنا هم حضرت حجت (عج) همانند حضرت موسی (ع) رو به سوی مدینه کرد. از مدینه خارج شده و رو به مکه مکرمه کرده اند و از دست سپاهیان سفیانی به آنجا پناهنده می شوند و پس از ایشان هم 313 یار و یاور ایشان از نقاط مختلف جهان بی آنکه با هم قراری از قبل گذاشته باشند در مکه جمع می شوند تا نهضت جهانی خویش را آغاز کنند.

صبح شنبه ای که مصادف با عاشوراست، حضرت حجت پس از طلوع آفتاب پشت مقام حضرت ابراهیم (ع) دو رکعت نماز به جا می آورند، میان رکن و مقام ایستاده و اولین خطبه عزای خود را به گوش جهانیان می رساند پس از معرفی خود، مردم را به بیعت دعوت می کنند.

در این زمان جبرییل به شکل پرنده ای سفید رنگ بر ناودان کعبه ایستاده، اولین کسی است که با ایشان بیعت می کند و به دنبال آن هم 313 یاور شریف ایشان و باقی مومنان و صالحان که به مکه آمده اند تا حضرت را یاری کنند و همگی آماده جهاد و شهادتند با امام بیعت می کنند.

برخی احادیث روز ظهور ولی عصر (عج) را شنبه ای که مصادف با عاشورا شده است، برشمرده اند.

ابوبصیر از امام صادق (ع) روایت کرده است که فرمود: حضرت مهدی (عج) در روز عاشورا که روز شهادت سیدالشهداء است قیام می کنند. گویا در آن شنبه ای که عاشورا در آن واقع شود، همراه او هستم. در حالی که بین رکن و مقام ایستاده، جبرییل در مقابل ایشان، برای بیعت ندا دهد و شیعیان حضرت، زمین را با طی الارض زیرپا می نهند و از اطراف عالم جمع شده و با ایشان بیعت می کنند و خداوند هم به وسیله او جهان را مملو از عدالت می کند.

علی بن مهزیار هم از امام پنجم (ع) نقل کرده است که: گویا با حضرت مهدی (عج) در روز شنبه ای که عاشورا است و بین رکن و مقام ایستاده هستم.

منبع: کتاب شش ماه پایانی، نوشته مجتبی الساده، ترجمه محمود مطهری نیا، انتشارات موعود
به نقل از خبرگزاری شبستان

دوستان منتظر نیم نگاهی بهتقویم سال بعد و محرم آن بیاندازید حتما خوشحال می شوید.