به نام خدا

چند شب اخیر جشن های نیمه شعبان در سرتاسر کشور برپا بود. جشن های باشکوهی نشان از عمق ارادت ماایرانیان به صاحب الزمان(ارواحنا لتراب مقدمه الفدا) دارد. اما ذکر چند نکته در برگزاری این مراسم ضروری است.

مطلب اول اینکه متاسفانه حواشی این اعیاد یعنی چراغانی ها بیشتر از خود آن و اعمال آن مورد توجه می باشد. شب نیمه شعبان مردم حتی تا اذان صبح در خیابان ها به دیدن چراغانی ها می روند و از خود این شب و روز بزرگ و دعا و نیایش برای ظهور حضرت در آن غافل می شوند. به همین دلیل است که در شب به خصوص خیابانها مملو از جمعیت پیااده و سواره است. و این رفت و آمد را برای همه سخت می کند. متاسفانه پلیس هم حداقل در آن محلی که من بود و در آن ساعت(9-10شب- میدان شهدا)حضور کم رنگی داشت و من برای رسیدن به مقصد(دانشگاه تهران ) مجبور شدم مسافت زیادی را پیاده روی کنم. البته که پیاده روی خوب است اما نه برای وقتی که عجله داری به برنامه ای برسی.

مطلب دوم مسئله ای که به آن برخورد کردم و آن این بود که در خیابانی فرعی عده ی زیادی جمع شده بودند و عده ای جوان هم همراه با موسیقی ... بهرقص مشغول بودند.آیا در این شب این مسئله با روح نیمه شعبان منافات ندارد و دل امام زمان را به درد نمی آورد؟

مطلب بعدی هم در مورد چند جوانی است که تا اذان صبح در کوچه ای بیدار و سرگرم صحبت و غلیان بودند. آیا احیای این شب برایاین کار است؟ آیا ما نمی خواهیم امام زمانمان هر چه زودتر ظهور نمایند؟ آیا نیمه ی شعبان را فقط برای چراغانی و شایدهم رقابت بر سر این موضوع می خواهیم؟

 چند تصویر از چراغانی های نیمه شعبان که توسط  موبایل گرفته ام در این قسمت قرار داده ام بر رو ی ادامه مطلب کلیک کنید تا ببینید.

 ادامه مطلب...

نام گذاری روزهای دهه مهدویه

به پیشنهاد ستاد بزرگداشت دهه مهدویه روزهای این دهه نامگذاری شد:

1 ـ روز 10 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه السلام و منتظران

2 ـ روز 11 شعبان ــــــــــ  امام مهدی علیه السلام و جوانان

(مصادف با روز ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام و روز ملی جوان)

3 ـ روز 12 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه السلام و نیایش

4 ـ روز 13 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه السلام و امیدواری

5 ـ روز 14 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه السلام و مهرورزی

6ـ روز 15 شعبان ـــــــــــ امام مهدی علیه السلام و مستضعفان

( مصادف با روز ولادت حضرت ولی عصر علیه­السلام)

7ـ روز 16 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه­السلام و عدالت گستری

8ـ روز 17 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه­السلام و منجی گرایی

9ـ روز 18 شعبان ــــــــــ امام مهدی علیه­السلام و شُبهه شناسی

10ـ روز 19 شعبان ـــــــــ امام مهدی علیه­السلام و رسانه­های جهانی

بارش شهابهای ایمان در آسمان ظلمانی مستکبرین مبارک باد

به نام خدا

سلام

روز بیست و یکم ماه رمضان، روز قتل خاتم پیامبران است

بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی

منبع: موعود، شماره 48، آبان 83 

بعضی امور است که در مورد آنها غفلت شده است، وقتی که غفلت هست، می توان عذر آورد اما اگر غفلت سرآمد، دیگر عذر، مقبول نیست. آیا می دانید ماه رمضان ، چرا اینگونه شده است؟ اثر این ماه از کجا پیدا شده است؟ ریشه این اثر اینجاست که:" شهر رمضان الذی انزل فیه القران".

آنچه این ماه را از همه ماهها ممتاز کرده، دو مطلب است: اول این که یک قران در این ماه نازل شده است، و یک قران در این ماه بالا رفته است. نزول آن قرآن و عروج  این قران، ماه رمضان را اکسیری احمری کرده که خاصیتش تغییر و دگرگونی نفسهاست. روزبیست و یکم رمضان وقتی از تشییع جنازه حضرت امیر(ع) برگشتند، امام حسن بن علی(ع) منبر رفتند و فرمودند:" کسی از میان ما رفت، که اولین نتواستند بر او سبقت بگیرند و از آخرین هم کسی نمی تواند او را درک کند". اولین، یعنی آدم، نوح، ابراهیم،موسی و عیسی(ع)؛ یعنی گوی سبقت را از همه ربوده است. اما مراد از آخرین چیست؟ مراد، اولیایی هستند که تا قیامت از این معدن انسانیت پیدا شده و می شوند. حضرت فرمودند: کسی رفت که در آخرین هم، احدی، او را درک نمی کند. حالا باید فگر گرد که این وجود مقدس چه کسی است؟

ایشان در تبیین عظمت مقام و منزلت امیر مؤمنان(ع) اظهار داشتند:

چون قضیه مهم است بهتر است که حدیثی بگوییم از کسی که"الازهر" مصر، خواه یا ناخواه مجبور است در مقابل سخن او سر تعظیم فرود آورد. "احمدبن حنبل" اما حنابله است."شافعی"، که امام شافعیه است، در شأن اما حنابله ، اینگونه گفته است که "من از بغداد بیرون آمدم و در آنجا کسی را افضل، اعلم و افقه از احمد بن حنبل نیافتم!" حالا حدیثی که می خوانم حدیثی است که چنین فردی ضبط کرده است. ولذا اگر منحرفان از ولایت، ذره ای فهم و انصاف داشته باشند باید عظمت مطلب را بفهمند. حدیث این است که رسول خدا (ص) فرمود:"یا علی! اگر نه آن باشد که مسلمانان درباره تو همان را بگویند که مسیحیان درباره عیسی گفته اند ، من در مقام تو چیزی می گفتم که وقتی راه بروی خاک زیر قدم تو را به تبرک بردارند."

خوب توجه کنید، یک وقت، علامه مجلسی این سخن را نقل می کند، ممکن است بگویند اغراق شده و یا حرفهای دیگر. اما اینجا احمدبن حنبل این سخن را نقل می کند. معنای حدیث این است که: یا علی! اگر پرده از مقام تو برداشته شود همچنان که مسیحیان بعد از نزول انجیل مبتلا به تثلیث شدند و عیسی را تافته جدا بافته از خدا پنداشتند، مسلمانان هم به همان روز گرفتار می شوند و دچار همان بلیه خواهند شد.

این روایت نشان دهنده آن است که آنچه از فضایل مولا گفته شده در مقابل آنچه کتمان شدهناچیز است. این حکایت از ناگفته های پیامبر دارد، اما آنچه که پیغمبر فرموده، این است که البته این را هم از احمدبن حنبل نقل می کنم که حجتی باشد برای مخالفان . به جهت عظمت مطلب این نکته را هم اضافه می کنم که احمد بن حنبل همان است که "ذهبی" درباره او می گوید:"شیخ الاسلام و سید المسلمین فی عصره!"؛ یعنی اعتبارش نزد عامه بسیار بالاست، از پیامبر اکرم(ص) نقل می کند که:" هر کس اراده دارد آدم را ببیند در عملش، نوح را در عزمش، ابراهیم را در حلمش، موسی بن عمران را در فطنتش و عیسی بن مریم را در زهدش، فلینظر الی علی بن ابی طالب."

به اتفاق تمام مسلمین ، سادات عالم، وجود انبیای اولوالعزم هستند که هر یک شاخصه ای دارند، شاخصه نوح عزم است، شاخصه ی ابراهیم حلم است، شاخصه موسی، فطنت و شاخصه ی عیسی ، زهد اوست. در واقع عصاره عالم، این چهار نفر هستند وطبق حدیث، عصاره ی این چهارنفر، علی بن ابی طالب است.

مظلومیتی بالاتر از مظلومیت مولا تصور نمی شود. خود احمد بن حنبل از پیغمبر نقل می کند که عصاره ی تمام انبیا و مرسلین علی بن ابی طالب است. بعد همین فرد ، حضرت را به عنوان خلیفه چهارم می پندارد!کسانی که کارشان تضییع حق علی بن ابی طالب (ع) است اگر می توانند به اینجا بیایند تا زیر همین سقف برای دنیا معلوم شود که شخص اول عالم ، امیر المؤمنین است. بالاترین خیانت در تاریخ بشریت این است که بین شخص دوم و شخص اول عالم وجود، به وسیله دیگران فاصله بیاندازیم. حال با این مطالبی که بیان شد، الازهر مصر و علمای عامه یا باید بگویند حرف احمد بن حنبل اشتباه است یا باید از اشتباهی که کرده اند برگردند.

صحیح بخاری بالاترین کتاب اهل سنت بعد از قرآن مجید است، در قرآن ، "وأنفسنا و أانفسکم" آمده و در صحیح بخاری،"علی منی و أنا من علی". حدیث دیگری از پیامبر هست که می فرماید"یا علی هرکس تو را بکشد مرا کشته است".

با این آیات و روایاتی که بیان شد، روز بیست و یکم این ماه ، روز قتل خاتم پیغمبران است. وظیفه ی همه ی شیعیان این است که در آن روز برای پیامبر(ص) مجلس عزا بگیرند. این روز، روز عزای رسول الله است. اما دلیل این سخن چیست؟ خود پیامبر دلیل آورده اند، فرموده اند:" یا علی! چون روح تو از روح من است، طینت تو از طینت من است ، بدن تو از من است، جان تو هم از من است و روز مرگ تو هم روز مرگ من است".

نه علمهایمان مشکل گشاست نه عملهایمان در ظلمت و وحشت قبر، حلال مشکلات ماست. هنگام جان دادن و شب اول قبر، فقط علی داریم و بس.