سخنرانی آقای فلسفی در مورد شرایط حکومت امام زمان
بسم الله الرحمن الرحیم
لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم حسبن الله ونعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر
والحمدالله رب العالمین بارء الخلائق الاجمعین باعث الانبیا والمرسلین الذی بعدولایری وشهد ولا نجوی خلق خلائق بقدرته ونشر ریاح بالرحمته وصلاه وسلام علی سیدنا ونبینا حبیب اله العلمین العبدالمویدورسول المجدد وَالمصطفی الامجد المحمودالاحمد ابولقاسم محمد صلی الله علیه وعلی اهل بیت سیدین وطاهرین المعصومین المکرمین
قال الله العظیم فی کتابه هوالذی ارسل الرسول بالهدی ودین الحق لیظهره علی الدین کله ولوکره المشرکون
به مناسبت ایام نیمه شعبان سه شب گذشته درباره یک قسمت از خصوصیات مقام مقدس امام صحبت کردم.
درخلال این شبها بعضی آاقایان وجوانان مراجعه کردند ودرباره حضرت بقیه الله سوالاتی کردند برای اینکه وقت مجلس ماباامشب بیش از سه شب نیست فکرکردم امشب مسیرسخن را پیرامون حضرت ولیعصر قرار بدهم وهر شب درباره یکی از خصوصیات مربوط به آن حضرت صحبت کنم ودرضمن سوالاتی را هم که کرده اند ووعده داده ام که در همین مجلس در ضمن بحث جواب بگویم ،جواب گفته شود.
یکی ازَسوالاتی که از نظر جامعه شناسی به اصطلاح امروز اهمیت دارد بحث پیرامون حکومت وحدانی امام عصر است.در تمام جهان این سوال پیش می آید که آیا یک حکومت می تواند تمام دنیارا اداره کند، آن هم با تفاوت افکار، با تفاوت ذوقها و سلیقه ها و ساختمان مغزها و تفاوتی که بین ملتهادر شرق عالم و غرب عالم است.چون آنطوری که ما در روایات و اخبارمان داریم در زمان امام عصر حکومت در جهان حکومت اسلامی است و حتی در ذیل همین آیه ای که در آغاز سخن عرض کردم روایاتی آمده است خداوند درقرآن فرموده: هوالذی ارسل رسوله بالهدی والدین الحق لیظهره علی الدین کله ولوکره المشرکون.
پروردگار عالم پیغمبر اسلام را به منظور هدایت مردم و با دین حق فرستاده است برای اینکه پیغمبر اسلام و دین اورا برتمام ادیان عالم پیروزکند و بر تمام برنامه های جهانی غلبه بدهد و این قضیه به قدری مورد قضای قطعی پروردگار است که می فرماید ولوکره المشرکون اگر مردمان بی ایمان هم دردنیا به این غلبه مطلق و به این پیروزی بدون قیدوشرط راضی نباشند اراده قطعی پروردگار این است که این مطلب عملی شود ولو مشکرین ناراضی باشند.
بعضی اخبار و روایات می گویند آن زمانی که دین مقدس اسلام وآئین رسول اکرم بر تمام ادیان جهان غلبه می کند و حکومت بی قید وشرط اسلام در سراسر گیتی حاکم می شود در حکومت آسمانی اما عصر است.
آنوقت در اینجا این سوال پیش می آید البته این سوال صرفاّیک سوال علمی اجتماعی و روانشناسی اجتماعی است وآن این است ملتها و مردم جهان از نظر طرز تفکر و فرهنگ و منطقه زندگی و درجه رشد عقل و فکر با یکدیگرمتفاوتند اصلا مشود با این همه تفاوت یک حکومت بر دنیا حاکم باشد و یک قدرت و یک سازمان تمتم مردم روی کره زمین را اداره کند یا نه؟
جواب این مطلب را بر اساس و اصول همان سوال باید داد یعنی یک وقت صحبت صحبت عقیده ماست به موجب آیات واخبار می گوییم به سندهایی از رسول اکرم و ائمه معصومین رسیده است این کار شدنی و عملی است و یک روزی در جهان لباس تحقق ووقوع می پوشد.این جواب از نظر اصل مطلب به نام یک فصل دین است اما در باره اینکه از نظر تئوریهای علمی آیا این کار شدنی هست یا نه؟
باید بهتون عرض کنم که خوشبختانه از بعد ازجنگ بین الملل دوم به این طرف اصلا وضع افکار دانشمندان جامعه شناس دگرگونیهایی پیدا کرده که نه تنها می گویند یک حکومت می تواند دنیا را اداره کند و حتی پرونده حکومت وحدانی الان در سازمان ملل است.
بعضی دانشمندان غربی که خیلی اوج گرفته اند و می گویند الان بشر در سر یک دو راهی است یا حکومت واحد جهانی و یا نابودی بشر بر اثر جنگ سوم اینقدر قضیه از نظر علمی نزدیک شده و افکار جامعه شناسان به این امر متوجه شده است حالاالبته در این باره مطالعه بسیار دارم و اگر خود این مطلب را با آن مقداری که مطالعه دارم بخواهم مبسوطا صحبت کنم شاید واقعا چهار شب باید تمام بحث را مستقلا تمرکز بدهم روی این مطلب که برچه اساس واصولی می شود دنیا با یک حکومت اداره بشود ولی برای اینکه هم جوابی به سوالات داده باشم دنبال این مطلب وهمین بحث را یک شب به خواست خداوند بیان کرده باشم البته خیلی فشرده صحبت می کنم امیدوارم نتیجه بحث برای ما نسبت به این موضوع روشن کننده بحث باشد.
می گویند بشردرآغازامر پرخاشگر و متجاوز بود و این کشش پرخاشگری الان هم هست و حتی درباره اینکه تحلیل می کنند که چرا در دنیا اصلا جنگ واقع می شود می گویند سرش پرخاشگری و حس تجاوزی است که در بشر است.قرآن هم گاهی طبع انسان را که صحبت می کند میگوید انه کان ظلوما جهولا یا میگوید ظلوم کفار یا می گوید ان الانسان لفی خصر و امثال این اموراما آن پرخشگری که درآغاز ه نظر می آید این است که بشرازدست بشر احساس آرامش نمی کرد می گفت من می روم در جنگل زحمت می کشم مقداری میوه جنگلی بدست می آورم که بخورم اما اطمینان ندارم که آن غار پهلوی غار من ،سکنه اش به من حمله کنن مرا بکشند و ذخیره مرا ببرند.این روح پرخاشگری در بشر بودو بعد بشر متوجه شد که اگر با هم بسازند و یک زندگی بعنوان تفاهم به وجود آورد این خطر از بین می رود و بهتر می تواند زندگی کند لذا سرآغاز زندگی اجتماعی شد.اول که زندگی اجتماعی آغاز شد به صورت یک خانواده بود بعد که مقداری سطح فکر بالاتر آمد شد به صورت عشیره بعد که مقداری بالاتر آمد شد به صورت قبیله بعد که مقداری بالاتر آمد شد به صورت یک حکومت و لی حکومت استبدادی بعد بالاتر آمد مسئله ملوک الطوایفی به خودش رنگ گرفت می گویند رسیده تا به الان که دنیا حکومت دموکراسی پیدا کرده وزندگی اجتماعی 100 میلیون، 150 میلیون، 200 میلیون تا جائیکه زندگی 800 میلیون درچین کمونیست به صورت یک حکومت در آمده.800میلیون و یک حکومت و یک اداره .چطور شده که بشر به این وضعیت درآمد؟میگویند سربزرگ قضیه این است که سطح فکر بالا آمد.هرچه بشر بهترفکر کند وبیشتردرک کند تمکین درمقابل حکومت مرکزی وتمرکزقدرت ملی بیشترمی شود می گویند هر قدر سطح فکر انسان کوتاهتر باشد به زندگی حیوانی نزدیکتر است.هر قدر سطح فکر مردم بالاتر بیاید به زندگانی انسانی نزدیکتر است.
بنابراین معیار قبول حکومت بزرگ برمعیاررشد عقل وتکامل فکرمردم است.این یک مقدمه اساسی بحث است.اگراین مقدمه را فراموش کنید یا الان توجه نفرمائید آنوقت درخلال بحث نتیجه گیریمان ناقص می شود. انسان هرقدر به دنیای حیوان نزدیکتر باشد زندگی فردی بیشتری دارد یک گوسفند خودش می خورد یک بز خودش می چرد یک کبوتر خودش دنبال غذا می رود ولی وقتیکه سطح فکر بالا آمد تعاون می آد همکاری می آد مواظبت و کوشش می آد وبالنتیجه خانواده می شود،عشیره می شود،قبیله می شود ایل می شود، شهر می شود، مملکت می شود، یک میلیون می شود 100 میلیون می شود ،800 میلیون می شود و برهمین معیار اگر برود جلو 3میلیارد می شود وقتیکه ما حکومت 800 میلیونی رامی بینیم تحقق دارد چرا باور نکنیم که حکومت 2 میلیاردی هم قابل تحقق باشد معیار بالا آمدن سطح فکر است،این مقدمه اول سخن.
قران میگوید والعصر قسم به روزگار ان الانسان لی خسر این معنی جهان بینی اسلام است می گوید تمام افراد بشر آمریکایی،اروپایی،آسیایی،آفریقایی،هندی شبه قاره کمونیست،غیرکمونیست هرکه هست،می گوید به روزگار قسم تمام بشردرزیا نوضرر وخسران وبدبختی است مگریک فرهنگ واحددرعقیده و واخلاق بین مردم حاکم باشد.آن فرهنگ واحد دراصطلاح قرآن می گوید الالذین آمنواین فرهنگ ایمانی است وعمل الصالحات روش پاک عملی وتواصوا بالحق طرفداری عدل وفضیلت وتواصوا بالصبر خودنگهداشتن درمقابل ناروائیها.مگر این فرهنگ جهانی که الان دارند می گویند ومی گویند ریشه فضائل انسانی راباید رنگ جهانی دادتادنیا به صورت یک ملت درآید واین همه خونریزی وفساد وجنایت دربین مردم نباشد.اتفاقا دراینجا یک عبارت کوتاهی رایادداشت کردم که این شاهد خوبی است که برایتان بگویم از یکی از جامعه شناسان می گوید امروزعلائم بیشماری نشان می دهد که درهمه جا تمایلی برای ازمیان بردن سدهای فرنگی بین ملتها احساس می گردد این سدها برودویک وحدت پیدا شودوممکن است انسانیت به تدریج به سوی آنچه وندلولکی که گفته دنیای واحدی خوانده است یا گراهام والاس که جامعه کبیرنام نهاده است دنیابه سوی این هدف گام بردارد بنابراین ازحالا این زمزمه ها پیدا شده که بشر می گوید باید برود به سوی یک وحدت برود به سوی یک هدف تا دنیا،یک دنیای عدل و حق وانصاف باشد و این جنگهای خانمان برانداز دیگر بین مردم تکرار نشود این هم بازبحث زیاد دارد من فهرست گفتم اول اساس اقتصاد در سزندگی ملتها دوم اساس فرهنگ.
اما سوم می گویند سومین امردرساختن ملتها وحدت ملی تحول خودبخود است.صرنظرازامرفرهنگ و صرفنظرازامراقتصاد خوبخود جامعه ساخته شود.وقتی دربحث خودبخود صحبت می کنند می گویند مرادمان ازبحث خودبخودنه این است که علت نداشته باشد،نه،می گوید سازندگی ملت بی علت نمی تواند باشد خودبخود که می گویییم یعنی نقشه نباشد مزاج خود مردم آماده بشود برای یک سازندگی نو.اینرا تعبیر می کنند به خودبخود و بعد یکی ازجامعه شناسان وقتی درسازدگی خودبخود مثال می زندمی گوید درآن موقع که آبراهام لینکلن آمد وقضیه بردگی را لغو کرد این آبراهام لینکلن نبود لغوکرد این همان تحول خودبخود بود.مزاج مردم برای پذیرش لغوبردگی آماده بود منتها اوسربزنگاه رگ زد بنابراین اگرمزاج جامعه جوری بشود که برای تحول و دگرگونی آماده باشد خودبخو دملتها به هم نزدیک می شوند وخودبخود دنیا به صورت یک ملت در می آید. این سه تا مطلب 1-اقتصاد2-فرهنگ 3- خودبخود آن هم مقدمه اول هم رشد عقل.
ادامه دارد....
.jpg)
.jpg)
